Menu Sluiten

Verspreid een beetje zonneschijn

zonneschijn

Ik ben een van die sukkels die van pleasen houdt. Als iedereen het naar zijn/haar zin heeft, straalkachel ik me suf. Of als ik iemand blij maak met een klein gebaar, aardig woord of Whatsappje, veer ik op aerosoles over roze wolkjes. Ik geloof wel in het doorgeven van blijdschap en ik geloof ook dat het aanstekelijk werkt.

Maar laten we eerlijk zijn: mijn rekeningen moeten ook betaald worden en ik heb mijn werk. En het is heus niet dat ik als een labrador op zoek ga hoe ik een ander blij kan maken, hell no. Want als ik nat van de regen thuis kom en er liggen drie blauwe enveloppen, een bekeuring voor 3 km te hard rijden, de boodschappen nog moet doen en de hond uitlaten, ben ik zeker geen blij ei. Nee. Maar mijn punt is, en ik denk ook het jouwe, dat het leuk is om iemand z’n dag af en toe ietsje beter te maken als het spontaan komt. Share the love. Of zo iets. Laatst vroeg iemand me toevallig nog out of the blue: vind je dat ik mijn werk wel goed doe? Ik moest nog een Excelsheet afmaken en zuchtte al van binnen maar opeens kreeg ik een seintje en nam twee minuten de tijd. Ik draaide m’n bureaustoel om en zei: ‘je hebt geen idee hoe waardevol jij bent en hoe blij ik ben als jij de taken oppakt. Als ik weet dat jij die dag werkt, hoef ik me geen zorgen te maken,’ en draaide me weer om naar mijn computer om verder te werken. Ze antwoordde met een glimlach, sloot de deur en ’s avonds kreeg ik een appje met een grappig GIF filmpje “You’ve made my day.” En dat liet mij weer glimlachen en ik sloot de dag met een goed gevoel af.

Ik heb er over na gedacht en ik geef je hierbij mijn zeven feel good factors die niks kosten, nou, goed dan, behalve een telefoon, een luie bank, wat vrienden of kennissen en een typevinger. Het zijn maar ideetjes en als het geen goed gevoel bij jou aanwakkert, moet je het zeker niet doen. Luister naar je gevoel. Misschien heb jij wel andere tips die we graag van je horen of maak je eigen lijstje, want je moet ergens beginnen.

  • Voel je goed bij andere mensen. Ergens in de jaren ’60 (en ik bedoel 1660), vond de Nederlandse wetenschapper Christiaan Huygens uit dat als je meerdere pendules (je kent ze wel, die apparaatjes met slingers met die irritante balletjes die tegen elkaar aan ketsen en je gek genoeg blijven fascineren) bij elkaar in een ruimte zet, ze uiteindelijk allemaal hetzelfde ritme krijgen. Wat is dat toch voor iets raars? In het Engels heet dat Entrainment, dat oneerbiedig in het Nederlands “meesleuren” betekent (meer kan ik er ook niet van maken). Natuurkundig blijken de neuronen elkaar te beïnvloeden/spiegelen en kort door de bocht kun je emoties zo ook beïnvloeden. Vrouwen die vaak bij elkaar zijn, gaan ook op dezelfde tijd menstrueren. Ik bedoel maar. Dus zorg dat je omringd wordt door leuke, inspirerende mensen die je een goed gevoel geven. Dat maakt het leven leuker en dat maakt jou uiteindelijk ook weer leuker.  And mind you: kritische mensen zijn ook nodig en leren je nieuwe dingen, geven je andere inzichten. Zolang ze het maar constructief en positief brengen, is het goed, zeg dat ook gewoon als ze je bekritiseren (met een: “waarom zeg je dat?”). Mensen zijn er in principe niet om jou neer te halen, dat doe je zelf namelijk ook niet en dat laat je niet toe.
  • Stel je voor dat mensen dol op je zijn. Ja echt! Stel je toch eens voor: in plaats van te denken bij de volgende meeting of een spannend sollicitatiegesprek, OMG, ze gaan me afmaken en ik ben niet goed genoeg, denk je, ok: ik kan dit aan en ik ben hier niet voor niets. Waarschijnlijk vinden ze het leuk om mij te zien en gaan we er een mooie, nuttige tijd van maken. Ben je ooit wel eens een vergaderzaal ingestapt waar iedereen sikkeneurig of zuchtend de vergadering inging? En er aan het einde toch lachend en handenschuddend uitging? Waarschijnlijk heeft iemand het humeur beïnvloed. Ik ken zelfs een dominee die voordat hij een zaal of huis ingaat, alvast oefent en alleen maar blije gezichten voor zich ziet. En we hebben ook een chique “vrindin” die telkens uitroept dat die en die dól op haar is, waardoor je het gelijk gelooft. De verbeelding werkt dus aanstekelijk in elk geval. Maar andere, positieve mensen ook. Als jij omgeven bent door mensen die positief in het leven staan en in oplossingen denken ipv problemen, merk je dat je zelf ook lichter in het leven komt te staan.  Verbeelding dus, en dat is ook gratis.
  • Maak je niet over iedereen zorgen. Er is niets zo erg als ouders hun kinderen smoren met zorgen. Ik heb er ook een handje van en bel mijn zoon gelijk als ik op de radio hoor als er een schietpartij in de stad is. Mijn zoon neemt dan lachend de telefoon op en zegt dan letterlijk: ‘maak je maar geen zorgen, mam.”  Alsof hij me moet opvoeden. Mannen trekken ook eerder hun schouders op en zeggen (of denken) dat komt wel goed. Je wilt je kinderen niet versmoren. Maar toch. Ondertussen maak ik me zorgen om z’n cijfers, de metro, als hij uitgaat of in de auto bij een vriend stapt. Totdat ik een keer een wijze uitspraak tegenkwam, op Pinterest (ja sorry, dat vind ik leuk): Liefde en je zorgen maken is niet hetzelfde. O ja. Dat wist ik wel, maar toch. En aan de andere kant: heeft het enige zin? Heeft het zin als ik hem bel als er een schietpartij in de stad is en dat hij uit moet kijken? Dat weet hij zelf ook wel. Of als er in de metro een akkefietje is, weet hij ook wel wat hij (niet) moet doen. En als een vriend roekeloos rijdt, weet hij ook wat hij moet zeggen. Dus. Mijn tip is: vervang die zorgen door iets creatiefs, iets liefs of voor mij part een potje Sudoko. Serieus. Want het helpt niet, dat getob, je krijgt er alleen maar rimpels en neerwaartse mondhoeken van. En je maakt echt iemand z’n dag beter als je niet meer bovenop iemands lip zit en ze eenvoudig het vertrouwen geeft. Dan komen ze vanzelf weer terug. Met leuke verhalen.
  • Adviseer mensen je niet perse te vertrouwen. Wat is dat nou? Komt nog al raar over, niet? Wat ik probeer te vertellen is dat ze vooral op zichzelf moeten vertrouwen en moeten bouwen En niet perse op mij. Waarom zouden ze mij moeten vertrouwen? Ze kennen me helemaal niet. Mijn taak is om ze te vertellen dat ze puur zichzelf moeten vertrouwen en niet een ander. Op die manier raken ze ook niet teleurgesteld of verbolgen. Hun eigen waarheid, hun eigen intuïtie is zoveel meer waard dan de mijne – wat ken ik ze nou? Ik ken hun achtergrond, situatie en beweegredenen niet, dus ik denk dat ze het beter zelf kunnen. Luisteren kan ik wel, als de beste. En ik ben zeer betrouwbaar en lever m’n werk altijd op tijd af. Maar het antwoord op je vragen ben je zelf.
  • Laat iemand anders helpen. Vaak kost dit een telefoontje dus pak je telefoon terwijl je op die luie bank ligt te verzinnen. Dan zorg je dat een derde partij (niet jij) een persoon in kwestie helpt. Hoe? Heel simpel, klein voorbeeld. Merk je dat je vriendin gestrest is? Boek een massage (en laat haar gewoon zelf betalen) en zeg dat je een verrassing voor haar hebt, omdat ze het waard is. Of heeft je oude vadertje geen lekkere boodschapjes meer in huis? Bel de Appie of traiteur en laat een maaltijd bezorgen. Wil je man lekker buiten rauzen? Boek een tennisbaan / paddlecourt of (als je een goede beurt wilt maken) een vriend om te golfen. Of heb je alle tijdschriften gelezen en uit? Laat je kind ze even bij je vriendin of buurvrouw brengen. Doet de tuinverlichting van je single friend het niet en heeft ze geen geld? Regel je vent/vader/buurman even dat hij langs gaat met z’n gereedschapskist. Weet je: het is zo simpel. Maar niemand doet het en je maakt een ander zoooo blij.
  • Roddel positief. Kost je ook niets en je voelt je 10 keer beter. Je kent het gezegde toch? Wat je over een ander zegt, ben je zelf: het zegt meer over jou dan over die ander. In ieder geval, iemand de hemel in prijzen als hij voor je staat, komt slijmerig over en dat wil je niet. Maar iets moois of raak zeggen over iemand anders, dat tilt de hele sfeer op. Focus op de goede dingen, die nare eigenschappen weten de meeste wel, daar win je niks mee. Ik weet nog heel goed toen ik jong was en mijn ouders hadden visite (en ik had al lang op bed moeten liggen) en ik op de gang luisterde en hoorde dat het gesprek over mij ging. ‘Het is een heel sociaal meisje en dol op haar vriendinnen. Ze heeft een goed stel hersens maar ze is nog jong, ze moet nog veel leren maar ze komt er wel.’ Wouw, ik ging met rode konen naar bed: hadden ze het over mij? Dus als je kind in de buurt is en je bent aan de telefoon, laat af en toe eens wat aardigs vallen. Je geeft ze bouwstenen voor later.
  • Ga mee de put in. Er is niets zo vervelend als iemand in de put zit (verkering uit, ontslagen bij een droombaan, iemand in de familie overleden) om te gaan roepen: het is maar tijdelijk, het is niet erg, na regen komt zonneschijn of je komt er wel. Nee, als iemand echt in de put zit, kun je niets beter doen dan er even bij te gaan zitten en goed te luisteren. Te zeggen dat je met haar/hem meevoelt, en dat het ook echt zwaar en klote is. En dat je het nog knap vindt dat hij/zij zo goed en verstandig reageert. Oordeel ook niet want je kent de gevoelens en achtergrond niet maar wees er gewoon voor iemand en luister. Een vriend van ons was zijn vrouw verloren en wat moet je dan zeggen? Niets, je kunt niets zinnig zeggen, echt niet. Je kunt er alleen maar voor hem zijn. Luisteren, die troostende arm bieden. Dagen, weken, voor mij part maanden lang. Om daarna samen met hem of haar, van die troostende arm een ondersteunende arm te maken. Zo van: ok dit is kut en dit is echt vreselijk erg, maar ik ben er hier voor je en ik ga samen met jou hier uitkomen. Je bent niet alleen. Never nooit niet. Dan help je iemand. Zwaar? Nee. Bedenk maar even wie het zwaarder heeft. Dat doe je voor een vriend. Gratis.

En dan heb je natuurlijk ook nog die mensen die zelf liever dingen oplossen, dingen liever voor zichzelf houden of binnenvetters zijn. Laat ze. Laat ze maar laat ze niet los. Observeer ze van een afstandje en vertrouw dat ze het goed doen, ze lopen namelijk hun eigen pad. Je kunt dat niet voor een ander doen, hoe graag je ook zou willen. Iedereen moet op z’n eigen bek gaan, maar gelukkig ben jij er altijd, want ook al ben je niet te ‘vertrouwen’, je bent wel betrouwbaar en je bent er wel. Zonder oordeel en zonder gedoe, gewoon, als een vriend. En dat is hartstikke veel goud waard.

Liefs, Esther

Inspiratie voor Verspreid een beetje zonneschijn komt van Martha Beck en over meer geluk lees je in mijn style bible Pluk je Geluk.

Recente artikels van Esther Kreukniet (Meer lezen)
Deel dit artikel