Menu Sluiten

Hoe leer je omgaan met je emoties?

Emoties

Het woord emoties roept vaak al veel op bij mensen. De een krijgt er kippenvel van of rent hard weg bij het horen van deze term, de ander praat er het liefst de hele dag over. Hoe we hier ook mee omgaan, feit blijft dat emoties een onderdeel zijn van ons mens-zijn. We kunnen het heel hard negeren, het wegduwen of overschreeuwen, het blijft toch in ons zitten. Het helpt om dit onderdeel van onszelf net wat meer te gaan snappen, om over tien jaar niet als een soort “tikkende tijdbom” of compleet lamgeslagen erbij te zitten. Daarom begin ik bij het begin.

Vier basisemoties

Emoties kun je onderverdelen in grofweg vier basisemoties, ook wel de 4 B’s genoemd: bang, boos, blij en bedroefd. Uiteraard bestaat er binnen deze vier basisemoties een groot spectrum aan zaken die hieronder kunnen vallen. Onder bang zijn kan onzekerheid of schaamte vallen, onder boosheid frustratie of woede en ga zo maar door. Het kan helpen om aan deze vier basisemoties te denken als je hetgeen je voelt nog niet zo goed kunt plaatsen.

Als kind wordt de basis gelegd

Niet iedereen heeft evenveel zicht op wat hij of zij voelt en wat er precies in hem of haar omgaat. Het is belangrijk dat we als kind leren hoe we met onze emoties om kunnen gaan. Ieder kind heeft weleens een driftbui of kan stampvoetend rondrennen. Als kind weten we alleen nog niet uit onszelf wat hetgeen we allemaal in onszelf voelen betekent. Het is aan onze ouders om ons te leren dat huilen, schreeuwen of stampvoeten voortkomt vanuit een bepaald gevoel. In gesprek gaan met een kind over dit gevoel en wat dit veroorzaakt ( zoals “dus je bent verdrietig omdat je niet mee mag spelen”) zorgt voor het beter kunnen snappen van situaties en de impact hiervan op onszelf juist als we volwassen zijn.

Het is ook belangrijk dat we leren – naast snappen waarom we ons zo voelen – wat we nodig hebben op het moment dat we bijvoorbeeld boos of verdrietig zijn. Want wat doe je met een woedend kind? Uit laten razen, maar ook begrenzen, want met spullen door de kamer gooien is niet de bedoeling. Dit is in de volwassenheid eigenlijk nog steeds hetzelfde. Soms moeten we even onze boosheid eruit gooien en kunnen we erna weer redelijk en rationeel denken. Ook kan huilen soms enorm opluchten om uiting aan ons verdriet te geven, in plaats van het binnenhouden en opkroppen.

Hoe zorgen we als volwassenen voor onze emoties?

Stel je eens voor: Er staat een verdrietig 4-jarig meisje voor de deur. Ze huilt en steekt haar armpjes naar je uit. Wat zou je doen? De meesten die je dit vraagt zullen zeggen dat ze het meisje zullen troosten, er voor haar willen zijn en haar bijvoorbeeld een knuffel willen geven.

Vertaal dit eens naar jezelf. Wat doe je met jezelf wanneer je je verdrietig of onzeker voelt? We zijn sneller geneigd voor onszelf streng te zijn, in plaats van steunend en troostend voor onszelf te zijn. Want zorgen voor je eigen emoties is vaak net nog een tikkeltje lastiger dan voor die van een ander. Terwijl dat wel is wat we vaak nodig hebben, want iedereen heeft dat 4-jarige jongetje of meisje, wat zich soms verdriet, bang of boos kan voelen, nog steeds in zich.

Tips om dit anders te doen

  • Sta eens stil bij wat je merkt aan jezelf wanneer er iets naars gebeurt
  • Kun je dit plaatsen onder één van de vier B’s?
  • Voel je deze emotie ook ergens in je lijf? Bijvoorbeeld een brok in je keel als je verdrietig bent of een knoop in je maag als je gespannen bent?
  • Vraag jezelf af wat je nodig hebt. Als je dit moeilijk te beantwoorden vindt, houd dan dat kleine meisje of kleine jongetje in gedachten wat zich zo voelt en bedenk dan wat je dit kind zou gunnen

Uiteraard is het wel goed om te onthouden, dat als we onze emoties in een soort stappenplan konden zetten er veel problemen zouden zijn opgelost. Dit zijn dus slechts basistips om eens mee te gaan oefenen, maar die zeker het proberen waard zijn om te mogen blijven groeien als mens, zowel voor jezelf als voor je omgeving!

Deel dit artikel