Eén of twee keer per week train ik op een sportschool in Weert mee met een uurtje SynergyXL. Een uur waarin je allerlei krachtoefeningen doet, afgewisseld met cardio work-outs waarbij mijn hartslag meestal hoger gaat dan de maximum snelheid op de Duitse snelweg. Na je veertigste gewoon je eet- en drinkpatroon continueren, wordt namelijk genadeloos afgestraft en daar moet dan wat aan gedaan worden.
Overigens schrijf ik dit stukje nu in de Gotcha Cinema in Weert met een heerlijke La Chouffe van de tap en wat borrelnootjes naast de laptop, terwijl de twee jongste kinderen in de bioscoop zitten. De boog kan niet altijd gespannen zijn…
Urineverlies op de sportschool
Maar goed, terug naar de sportschool. Het valt op dat een aantal vrouwelijke medesportsters sommige oefeningen niet of anders meedoet. Van tevoren wordt ook meegedeeld dat als je niet wil springen je iets anders mag doen. Meest waarschijnlijk heeft dit te maken met een heel veel voorkomende kwaal, namelijk urineverlies.
Urine-incontinentie komt voor bij ruim een kwart van alle vrouwen
Soorten incontinentie
Urine-incontinentie komt voor bij ruim een kwart van alle vrouwen. Het kan ook voorkomen bij mannen, maar dat percentage is veel lager. We onderscheiden twee soorten van urine-incontinentie, namelijk de stressincontinentie waarbij je bijvoorbeeld bij lachen, sporten, hoesten en niezen urine verliest en de aandrangincontinentie waarbij je vooral bij aandrang de urine niet goed op kan houden en heel snel een toilet moet opzoeken. Deze twee vormen kunnen ook tegelijkertijd voorkomen.
Bij vrouwen jonger dan vijftig jaar is stressincontinentie de meestvoorkomende vorm; bij oudere vrouwen gaat het vaker om aandrangincontinentie of gemengde incontinentie.
Taboe
Er is echter een grote discrepantie tussen het aantal vrouwen dat last heeft van urineverlies en het aantal vrouwen dat zich hiermee bij de huisarts meldt. Er heerst blijkbaar toch nog een taboe op dit onderwerp.
Hoe werkt het normaal gesproken ook alweer?
Je nieren produceren urine en via de urineleiders verzamelt de urine in de blaas. Bij het vullen van de blaas rekt de blaas langzaam op en wanneer er zo’n 200 ml in de blaas verzameld is, voel je dat je naar het toilet moet. De urine wordt in de urineblaas vastgehouden doordat er een sluitspier is die tussen de blaas en de plasbuis ligt. Ook de bekkenbodemspieren vormen een stabiel geheel waardoor je niet meteen naar het toilet hoeft te hollen.
Oorzaken urineverlies
Stressincontinentie ontstaat wanneer de bekkenbodemspieren opgerekt zijn of anderszins verzwakt, waardoor dat hele afsluitmechanisme niet meer zo goed werkt. Als de druk in de buik dan plotseling verhoogd wordt door bijvoorbeeld niezen, hoesten of bij hardlopen, zijn de spieren te zwak om deze druk te weerstaan en kan je beetjes urine verliezen. We zien dit vaak (tijdelijk) optreden na een zwangerschap en bevalling, maar ook bij vrouwen met overgewicht en rooksters komt stressincontinentie vaker voor.
Na de menopauze (overgang) daalt de aanwezigheid van het vrouwelijk hormoon oestrogeen enorm waardoor de doorbloeding en stevigheid van de vagina en bekkenbodem flink kan afnemen. Hierdoor kan het urineverlies ook toenemen.
Er is wat aan urineverlies te doen!
Allereerst is het doen van versterkende bekkenbodemoefeningen vaak al effectief. Op internet kun je deze oefeningen vinden. Soms is verwijzing naar een bekkentherapeut nodig om het effect zo optimaal mogelijk te maken. Als je bijvoorbeeld vooral last van urineverlies hebt tijdens het sporten kun je ervoor kiezen vlak voor het sporten een tampon in te brengen die de bekkenbodem en sluitspier dan ondersteunt. De hele dag zo’n tampon dragen is niet aan te bevelen, maar tijdens het sporten kan het heel effectief zijn!
Een vaginale ring, ook wel pessarium genoemd, kan ook helpen om de bekkenbodem beter te steunen en zo de klachten te doen verminderen. Als je geen ring wilt of jezelf daar echt te jong voor vindt en de bekkenbodemoefeningen onvoldoende hebben geholpen, kun je operatief een bandje om de plasbuis laten plaatsen. Dit is een zeer effectieve behandeling.
Tenslotte
Urineverlies is een heel vaak voorkomend probleem dat je erg kan belemmeren in je dagelijkse bezigheden. Blijf er niet mee rondlopen, maar ga naar je huisarts of gynaecoloog en bespreek de mogelijkheden om er wat aan te doen!
Werken in een klein perifeer ziekenhuis betekent korte lijnen met de patiënt, huisarts en andere zorgprofessionals. Hieruit ontstaat de visie dat medische zorg, en dus ook de arts, laagdrempelig bereikbaar moet zijn. Met zijn bijdrage aan het gezondheidsplatform GZNDenzo hoopt hij mensen eerlijk te informeren over allerlei, soms moeilijk bespreekbare, onderwerpen uit de gynaecologie.
- Wil jij regie behouden over je bevalling? - 22 januari 2020
- Urineverlies, het laatste taboe? - 17 januari 2020
- De pil is effectieve anticonceptie – maar hoe zit het met de bijwerkingen? - 26 augustus 2019